Interview

Regisseur Rene Geerlings over The Ozard of Wiz 

Je kijkt zo vaak je kan steeds dezelfde film. Je ademt, eet en leeft het verhaal. Je bent tegelijkertijd een bang meisje, een vogelverschrikker, een leeuw, een blikken man, een goede en slechte heks en een tovenaar. Je danst en speelt in je eentje de hele fantasie van The Wiz.

WAAR GAAT THE OZARD OF WIZ OVER?
Ik ben geboren in de jaren 70. In mijn jeugd ben ik opgegroeid met videobanden, die ik helemaal kapot gekeken heb. Ik bekeek onder andere The Sound of Music en The Wiz in mijn kamer. Tijdens de Wiz ging ik helemaal op in alle rollen. Met een dik deken om mij heen was ik Glenda en op die manier speelde ik alle rollen uit de film. Tot op een dag mijn vader mijn kamer binnenkwam en ik voor het eerst in mijn leven schaamte voelde. De voorstelling gaat over dat gevoel van schaamte. Ik zoek met de performers naar de vrijheid die je hebt als een 9-jarige. Daarom is deze voorstelling ook voor 9+. Je staat nu aan de poort van volwassen worden.

WAAR HAAL JE JE INSPIRATIE VANDAAN?
Mijn inspiratie voor deze voorstelling is grotendeels voortgekomen uit mijn liefde voor videobanden en in het bijzonder The Wiz uit 1978. Ik kende elke ademhaling en speelde iedereen tegelijk. Het schaamtegevoel wat ik toen had is mijn inspiratie. Deze voorstelling is een zoektocht naar de tijd voor dat moment: kan ik nog vrij zijn, onaangepast?

HOE BEWUST IS DE KEUS OM JEUGDTHEATER TE MAKEN?
De keus om jeugdtheater te maken is voor mij persoonlijk heel bewust. Ik vind het leuk om voor kinderen te programmeren omdat dat een doelgroep is die nog gelooft. Ik zie mezelf ook nog als een groot kind. Hoe jonger je gaat hoe vrijer je je kunt bewegen als maker. Als je een voorstelling maakt voor kinderen is het belangrijk dat je heel gelaagd werkt. In principe vinden kinderen natuurlijk al snel iets leuk. Maar ik vind het ook belangrijk dat de ouders en de broers en zussen het ook grappig vinden. Het is heel leuk om dingen via het kinderoog te bekijken en dit terug te brengen in een voorstelling.

HOE WAS HET OM THE OZARD OF WIZ TE MAKEN?
We werken met een all- queer cast en crew. Dit is een heel bewuste keuze geweest. Het creëert een kleine safe space. Dit is echt niet altijd vanzelfsprekend en hier kunnen we heel trots op zijn. Meestal gooi ik tijdens mijn maakproces alle deuren open, maar ik merkte dat dat bij deze productie echt niet kan. De verhalen zijn heel persoonlijk en voor sommige performers is dit de eerste keer op de vloer.

IN DE VOORSTELLING IS SEKSUELE DIVERSITEIT EEN BELANGRIJK THEMA. IN HOEVERRE VIND JE DIT BELANGRIJK VOOR EEN 9+ DOELGROEP?
Als je jong bent word je op veel vlakken al geconfronteerd met heteronormativiteit. Waarom kan dit niet voor andere genderidentiteiten en seksualiteiten ook zo zijn? In al mijn voorstellingen zit ik met genderrollen te rommelen. Bijvoorbeeld in BullyBully worden de dictators gespeeld door twee vrouwelijke spelers met snorren. Ik sprak laatst een collega met een zoon die trans is. Hij is 7 jaar. Dat gevoel heb je al heel vroeg. Waarom zou je deze onderwerpen niet al aansnijden? Ik vind het zichtbaar maken hiervan heel erg belangrijk. Ik ben heel blij dat ik de mogelijkheden krijg om dit te doen bij Maas.