Column #2 René: Interne opvoeding

Als je volwassen bent, ben je niet perse klaar en af. Er is geen exact moment te benoemen waarop een mens genoeg is opgevoed of voldoende heeft geleerd om voor zichzelf of anderen te kunnen zorgen. Wel komt er een dag waarop je het nest verlaat en er niemand meer is die de regels bepaalt. Een nieuwe stad, een nieuwe plek en een nieuwe voordeursleutel. Dan word je opeens je eigen vader en moeder. Ik weet zelf nog dat ik op die dag een grote slagroomtaart kocht en die zonder bestek in een keer opat. Een beetje misselijk stond ik toen aan het begin van mijn ‘volwassen’ leven. Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik heb persoonlijk het gevoel dat ik tot op heden nog steeds mijn ‘grote mensen diploma’ niet gehaald heb. Ik mag dan wel een directeur zijn met een KVK-inschrijving, maar ik heb toch nog steeds regelmatig een streng opvoedend gesprek nodig met mezelf. Zo heb ik laatst besloten om niet meer de hele tijd te zeuren. Ik werd een beetje moe van mezelf. Elke keer dat iemand aan mij vroeg “hoe gaat het nu met jou?“, begon mijn antwoord steevast met een diepe zucht: “tja, wat moet ik daar nu op antwoorden….” of “tja, het is wel een lastige tijd…” of “ik ben helemaal klaar met die corona…”. Verwend en negatief gedrag. Een zeurend kind dat niet goed weet waar het met zichzelf naar toe moet, vermomd als artistiek leider. Het werd hoog tijd om mezelf eens op het matje te roepen:

-René, klaar nu!

-Ja maar…

-Niks ja maar. Iedereen is klaar met corona. Heel de wereld heeft een lastige tijd. We weten het allemaal wel. Je staat op repeat.

-Maar ik…

-Ikke ikke. Niks te ikke. Jij hebt niks te klagen. Je hebt een baan, je hebt een huis met een geliefde en je hebt Netflix. Klaar ermee. Er zijn mensen die het veel erger hebben dan jij. Denk daar maar eens aan.

-….

-Vanaf nu geen geklaag meer. Als je al iets de wereld in slingert, laat het dan alsjeblieft iets positiefs zijn.

-…..

-…..

-…..

-En als je het dan toch even moeilijk hebt, koop dan maar weer een slagroomtaart of zoiets, dan knijp ik wel een oogje dicht.

René Geerlings – artistiek directeur van Maas theater en dans